ورزش ووشو- صفر تا صد ووشو
در ابتدا تعلیماتی به منظور تقویت قوای جسمانی بدن، طول عمر و درمان بیماری بنا نهاده شد که در ادامه و در دوره های مختلفی به ووشو تبدیل شد. در سال 1949، در واقع بعد از انقلاب کمونیستی این ورزش پیشرفت کرد و دولت تصمیم گرفت برای این نوع ورزش کلاس های آموزشی برقرار کند. بنابراین ووشو به هنر های رزمی دیگر اضافه شد امروزه نیز ورزش ووشو یکی از ورزش های بین المللی خطاب می شود که زیر نظر فدراسیون ووشو تحت مدیریت است. برای مطالب بیشتر راجع به ووشو با مستر جیت کان دو همراه باشید.
ووشو چیست؟
Wushu (ووشو) مجموعه هنرهای رزمی چینی است که می توان به عنوان گسترده ترین رشته ی رزمی از آن نام برد. امروزه ورزش ووشو به نام دیگری اعم از سی ام ای خطاب می شود. ورزش ووشو هم بصورت با سلاح و هم بی سلاح انجام می شود. این ورزش قدمت بالایی دارد حدودا قدمت آن به 2000 سال پیش نیز می رسد و می توان گفت یکی از قدیمی ترین ورزش های جهان شناخته می شود. ورزش ووشو یک ورزش کامل و پیشرفته به نسبت ورزش های رزمی دیگر می باشد.
معنای ووشو
هرکلمه از ووشو به یک معنای مجزا سوق داده می شود.ووشو بطور کل به معنای هنر رزم و مهارت رزمی است. برای بررسی معنای ورزش ووشو باید کلمات آن را تجزیه کنیم. وو (wu) به معنای هنر و یا صلح است و شو(shu) به معنای رزم یا مبارزه. خاطر نشان کنید که ووشو یک هنر یا ورزش رزمی است که برای تقویت جسم و روح بسیار مفید است. ورزش رزمی مانند ووشو دارای اخلاق ارزشمند ورزشی و تمرکز آن بیشتر بر روی ذهن و آرامش روح می باشد. راهنمایی های مستر جیت کان دو را فراموش نکنید
تاریخچه ووشو
ووشو در کشور چین بنا نهاده شده است. این رشته زیر مجموعه ی رشته کونگ فو است. بیشتر رشته های رزمی از ووشو نشأت می گیرند. قدمت آن به 1500 تا 2000 سال نیز می رسد . یکی از قدیمی ترین و کهنسال ترین رشته های رزمی محسوب می شود.
سبک های ووشو
از 1600 سبک ووشو سه بخش اصلی در ووشو موجود است ( سبک شمالی،سبک جنوبی، سبک نرم یا درونی)
سبک مدرن ( چانگ چوان، نان چوان، تای چی چوان)
- چانگ چوان: جز سبک شمالی است. که تفسیر آن به معنای مشت بلند است.حرکات آکروباتیک و دست و پای کشیده از جمله حرکات چانگ چوان است.
- نان چوان: نان چوان برخلاف چانگ چوان معنای مشت کوتاه می دهد که در بخش سبک جنوبی قرار می گیرد.مهم ترین چیز در این سبک سرعت و قدرت است.
- تای چی چوان: در سومین بخش به نام سبک نرم واقع شده است. که تمرکز آن بر روی انرژی چی می باشد. این سبک بای تقویت روح و ذهن مانند تمرینات مدیتیشن ساخته شده است.فایده ی آن در این است که تنفس شما را متناسب با بدنتان تنظیم می کند.
سبک سنتی
همانطور ک ذکر کردیم ووشو بیش از 1600 سبک دیگر دارد که جز سبک سنتی قرار می گیرند : تعدادی از آن ها عبارتند از :
وینگ چون، فوچائو، درنای سفید، فنزی چوان، باگوآژانگ، وودانگ کونگ فو، هونگار ووشو و اژدهای جنوبی
قوانین و مسابقات ووشو
ساختار مسابقات
کمیته مسابقات: کمیته برای نظارت بر امور مسابقات بنا نهاده شده است.
هیئت ژوری: این هیئت ساخته شده از چند نفر است. نفرات به این ترتیب می باشند ( 1. یک رئیس 2. یک قائم مقام 3. سه یا پنج نفر عضو. که تمامی امتیازات و نتایج مسابقات بر عهده این عده می باشد. و همیشه رای با اکثریت است.
ترکیب داوران: 1. یک رئیس کمیته داوران 2. دو نفر معاون. تعداد این هیئت به 10 نفر می رسد که در ادامه به آن می پردازیم. 1. یک نفر سرداور 2. نه نفر داور ( که در سه گروه A,B,C تقسیم می شوند) 3. یک نفر مسئول رکورد گیری و برنامه ریزی 4. یک نفر مسئول ثبت و بقیه افراد مسابقه مانند : دستیاران مختلف ، گوینده ، مسئول صدا برداری ، فیلمبردار و... می باشند.
همانطور که در بالا گروه داوران را قید کردیم هرکدام از دسته ها وظیفه ی خاص خود را دارند:
داوران گروه A: وظیفه ی قضاوت بر کیفیت حرکات
داوران گروه B: مسئول قضاوت بر اجرای کلی فرم
داوران گروه C: قضاوت بر حرکات دشوار
طبقه بندی مسابقات:
1. انفرادی 2. گروهی
نونهالان ( از 8 تا 12 سال)
نوجوانان ( از 12 تا 15 سال)
جوانان ( از 15 تا 18 سال )
بزرگسالان (بالای 18 سال)
انواع رقابتها در مسابقات ووشو بخش تالو
چانگ چوان (مشت بلند)
نان چوان ( مشت جنوبی)
تای چی چوان (سبک های درونی ، مشت سایه ها)
دائو شو ( شمشیر پهن شمالی)
جی ین شو (شمشیر باریک چانگ)
نن دائو ( شمشیر جنوبی )
تای چی جی ِین (شمشیر تای چی)
چیانگ شو (نیزه)
گون شو (چوب بلند چانگ)
نن گون (چوب جنوبی)
دوی لین (رقابت های دو یا چند نفره به صورت مبارزات نمایشی قراردادی، با سلاح یا بدون سلاح)
جی تی ( رقابت های گروهی)
احترام گذاشتن در مسابقات ووشو
در هنگام شروع مسابقات شرکت کنندگان( مبارزان) باید به سرداور احترام بگذارند. شکل احترام به این صورت است (دست راست مشت و کف دست چپ روی مشت دست راست قرار می گیرد . در فرمهای با سلاح، سلاح را در دست راست گرفته و کف دست چپ روی سلاح قرار می گیرد)
زمین مسابقه Wushu
ابعاد زمین مسابقه برای مسابقات انفرادی 14 در 8 متر است. که با حساب کردن یک فضایی ایمن دوره این حاشیه به اندازه ی 2 متر مسابقات برگزار می گردد.
ابعاد زمین مسابقه برای مسابقات تیمی 14 در 16 متر می باشد و اندازه فضای ایمن آن 1 متر می باشد.
ارتفاع سقف باید 8 متر باشد و فاصله بین دو تالو فیلد در مسابقات بیشتر از 6 متر می باشد.
سلاح ها و لباس ها
استاندارد هایی برای لباس و سلاح ها در نظر گرفته شده است که طبق فدراسیون جهانی ووشو تعیین می شود و شرکت کنندگان طبق آن می توانند در مسابقات حاظر شوند.
معیار ها و روش های امتیاز بندی :
امتیازات بخش تالو 10 امتیاز می باشد:
5 امتیاز برای کیفیت حرکات (توسط گروهA داوری می شود)
3 امتیاز برای اجرای کلی فرم (توسط گروهB داوری می شود)
2 امتیاز برای حرکات دشوار (توسط گروهC داوری می شود)
در رقابت های فرمهای استاندارد و سنتی تای چی گروه C و حرکات دشوار وجود ندارد و نحوه امتیاز دهی به شکل زیر محاسبه می شود :
5 امتیاز برای کیفیت حرکات (توسط گروهA داوری می شود )
5 امتیاز برای اجرای کلی فرم (توسط گروهB داوری می شود)
عضویت ووشو در المپیک
مسابقات المپیک با بیشتر از 28 رشته ی ورزشی برگزار می گردد. یکی از این رشته ها که در سال 2011 بین بقیه ی رشته ها جای گرفت و به رسمیت شناخته شده ورزش ووشو بود. البته این رشته در سال 2008 نیز به راهی مسابقات شد اما تلاش فدراسیون ناموفق ماند به این دلیل که بر این باور بودند که ورزش ووشو یک سبک غیرعلمی و فلسفی است و نباید در بین مسابقات رسمی آن را جا داد. البته در ادامه کمیته ی بین المللی المپیک به چین اجازه داد تا همزمان با المپیک پکن مسابقات خود را برگزار کنند. مستر جیت کان دو بهترین هارا برای شما در نظر دارد. برای جزئیات بیشتر به ادامه مطالب بپردازید.
راند های مسابقات
راند های مسابقات بنابر سبک آن تنظیم می شوند.
- زمان اجرای فرم مدرن (تای چی) و فرم های گروهی با استفاده از سلاح بین 3 تا 4 دقیقه می باشد.
- برای فرم های سنتی باز هم بسته به سبک های متنوعی که دارد زمانبندی تفاوت دارد که قبل از مسابقات ذکر می شود.
- زمان اجرا برای فرم های استاندارد و نرمال تای چی 5 تا 6 دقیقه در نظر گرفته شده است.
کمربند های ووشو
کمربند های ووشو مدرن به این ترتیب می باشند :
1. کمربند های رنگی: سفید، زرد، نارنجی، سبز، آبی، بنفش، قهوه‌ای، قرمز، مشکی
2. کمربند مشکی: مشکی دان 1، دان 2، دان 3، دان 4، دان 5، دان 6، دان 7، دان 8، دان 9
نکته: توجه داشته باشید که در بعضی سبک ها کمربند بنفش حذف می شود. و رنگ بندی کمربند ها در سبک سنتی متفاوت از مدرن است.
اصطلاحات ووشو
ورزش ووشو اصطلاحات بسیار زیادی دارد. از عناوین این اصطلاحات می شود به شرح ذیل نام برد که هرکدام از آن ها زیرعنوان های خاص خود را دارد:
- استقرارها
- مابو : استقرار اسب سوار
- بن مابو : استقرار اسب سوار نيمه
- گونگ بو : استقرار تير و كمان
- بن گونگ بو : استقرار تير و كمان نيمه
- پوبو : استقرار نشست كامل روي يك پا
- شي بو : استقرار پاگربه اي
- شی یه بو : استقرار پاضربدري
- تي چي پينگ خن : استقرار ايستادن روي يك پا و بالا آوردن زانوي پاي ديگر
- جي بين گونگ ( حركات اصلي بالا آوردن پاها)
- جن تي توئه : بالا آوردن پا از جلو پا برخورد نوك پنجه به پيشاني
- سه تي توئه : بالا آوردن پا از پهلو
- دن پي جيائو : بالا آوردن پا از جلو با برخورد دست روي پا
- واي بي توئه : حركت دوراني پا از داخل به خارج
- باي لن پي جيائو : حركت دوراني پا از داخل به خارج با برخورد پا به دست موافق
- خو ليائو توئه : حركت بالا آوردن همزمان يك پا از عقب و دستها از جلو
- لي خه توئه : حركت دوراني پا از خارج به داخل
- لي خوئه پي جيائو : حركت دوراني پا از خارج به داخل با برخورد پا به دست مخالف
- استقرارها:
- كونگ بو = ايستادن كماني
- شوبو = پاگربه اي
- پو بو = ايستادن خميده به پهلو
- دين دي بو = ايستادن پروانه اي منفرد
- شانگ بو = گام برداشتن به جلو
- مابو = استقرار اسب سواري
- تعادلها :
- س چواي پينگ خنك = تعادل با پاهاي كشيده شده به پهلو
- يانگ شن پينگ خنگ = تعادل متمايل به عقب
- ش زي پينگ خنك = تعادل با دستان باز شده از طرفين
- ديه شو چا = فرود آمدن با حالت پاباز از جلو
- چوئه دي لونگ = به پايين ليز خوردن
- تنگ كونگ پن توئي = ضربه 360 درجه اي پا در هوا و افتادن به پهلو
- تنگ كونك شوان س چواي = ضربه پا به پهلو
- تكنيكهاي پا :
- چي ين سائو توئه = حركت درو از جلو
- خوآ سائو توئه = حركت درو از پشت
- خنگ دينگ تويه = ضربه افقي با نوك پا
- فن جيائو = ضربه جدا كننده
- دنگ جيائو = ضربه با پاشنه پا
- تنگ كونگ في جيائو = ضربه پرشي پا به جلو
- شوان فنگ جيائو = لگد گردبادي
- تنگ كونگ بي لي ين = لگد نيلو فر آبي
- پرشها :
- بي لين جيائو = ضربه پرشي پا به شگل نيلوفر آبي
- تنگ كونگ جنگ تي توئي = كشش پرشي مستقيم پا از جلو
- سه كونگ فن = چرخش 360 درجه در هوا ( عرب )
- شوان زي = حركت پروانه
- شوان زي جوان تي = حركت پيچشي پروانه
برخی اصطلاحات رایج ووشو
تالو: اجراي حركات نمايشي (فرم) ووشو ، سن شو: مبارزه آزاد ووشو، جون بي: حالت آماده، لائوشه: استاد بزرگ، شي فو: مربي، تونگ شو من ها: احترام ابتداي تمرين از جانب استاد بزرگ، لائوشه ها: جواب هنرجويان به استاد بزرگ، تونگ شو من زاي جي ئن: احترام پايان تمرين از جانب استاد بزرگ، لائوشه زاي جي ئن: جواب هنرجويان به استاد بزرگ
توئه: پا، شوّ: دست، چوان: مشت، وو: هنر، شو: رزم، ووشو: هنر رزم، شانگ: بالا، چونگ: وسط، شيا: پايين، جون بي: آماده باش، سان شو: مبارزه آزاد ( معناي دستان آزاد هم مي دهد )، شوئه شانگ: هنر جو، بوشينگ: استقرارها، بوفا : گامها، كاركردهاي پا، شوشينگ: شكلهاي دست، پينگ خنگ: تعادلها، تيائو يوئه: پرشها، چوان فا: تكنيكهاي مشت، توئه فا: تكنيكهاي پا، ج فا (جوفا): تكنيكهاي كف دست، جانگ فا: كف دست، جوا فا: تكنيكهاي پنچه
جمع بندی
بطور کلی ورزش های رزمی اعم از ووشو به نام ورزش های خشن جا افتاده اند که می توان گفت این یک باور غلط است. در تمام سبک ها مخصوصا ووشو که ورزشی دیرینه است محدودیت ها و قوانین و ایمنی ذکر می شوند تا افراد طبق آن ها جلو بروند البته که داشتن یک بدن قوی نیاز یک ووشو کار یا فایتر است چرا که مهارت و پیشرفت او را روز افزون می کند و در مقابل تمرینات و مسابقات پرفشار ووشو کم نمی آورد. پس خاطر نشان کنید که ووشو می تواند یک انتخاب خوب در بین رشته های رزمی برای شما عزیزان باشد. از همراهی شما با مستر جیت کان دو متشکریم.